Kategorija: Kemal Mahic
Objavljeno nedjelja, 30 Avgust 2009 14:41
Klikova: 1050
Osim “starog hotela” u Ljubuškom su postojali i drugi ugostiteljski objekti pod vlasništvom preduzeca “Vodopad Kravica”.Na “cijeni” je bila narocito kafana “Park”,koja se nalazila tik uz zgradu Opcine Ljubuški.
Njenu “cijenu” je podizala otvorenost prostora,zelenilo postojeceg parka i blizina najvitalnijih institucija u Ljubuškom-Opcine i Opcinskog suda.Mnogi gosti kafane “Park” bi “pozavršavali” svoje poslove u Opcini i Sudu i onda bi navracali u kafanu “Park” na “cašicu razgovora” analizirajuci uradeno u ovim institucijama. Najstarija predstava o ovoj kafani seže na 50-60 godine XX stoljeca.
Park se prostirao od Dalmatinske ulice na jugu,do Mehine trafike na istok pa do Mušica njive na zapad.To je bio prostor bivše “sudske bašte”, koja je bila prvo igralište u Ljubuškom.Mušica njiva je imala “živu ogradu” odjeljujuci se od parka i kafane “Park”.Na desnoj strani u “dnu” ovoga dijela parka nalazio se objekat “Park” koji je imao poluzatvoreni prostor(u slucaju kiše,sunca,vjetra) i otvoreni prostor sa stolovima i stolicama.Kafana je imala plesni podij uz zidove opcine Ljubuški.
Pri staroj kafani “Park” postojao je impozantni roštilj koji je vodio Muma Selimic.Legenda kaže da je gost narucio porciju cevapcica.Muma je poslužio cevapcice i gost je letimicno uocio 9 cevapa.Zovnuo je Mumu i rekao:”Ovdje je 9 cevapa”.Muma je kažiprstom “udario” po jednom cevapu i rekao:”Sada ih je deset”.Eh,te legende…! Plesni podij je korišten kada bi muzika gostovala u kafani “Park”.To je cementirani proctor promjera 6-8 metara i služio je mladima,a Bogami i starijim,da se isplešu i izigraju,prilikom praznika,akademija itd.
7o-tih godina na pola puta od trafike i Mušicevog “breskvika” podignut je montažni objekat kafana “Park”.Posluživani su gosti ispred i iza ovog objekta.Sunce je veoma rijetko zalazilo na ovaj prostor jer je kafana bila sva okružena zelenilom.Zato je “Park” bio prijatan kutak,gdje su gosti navracali bježeci od “colopeka” i “zvizdana”,osvježavajuci se hladnim picima u hladu. Igraci pokera,rauba,”poklape”,remija iza montažnog objekta su našli svoj kutak da danonocno igraju kartaške igre,igrajuci više u novac nego u “pice”Milicija je cesto intervenirala,a dolazile su supruge i majke da odvoje svoje muževe i sinove u želji da sacuvaju koji dinar od porodicnog budžeta.
Konobari su se mjenjali po rasporedu rada ugostiteljskog preduzeca i vecinom su posluživali mladi kadrovi.Najduže vremena u kafani “Park” su se zadržali Pero Sliškovic,Mila Biško,Vice Ereš..U sklopu objekta bila je prirucna kuhinja,koja se nije koristila u onoj mjeri koliko je to bilo u starom hotelu ili kod “Pave” a kasnije Bore Culjka. U trecem pokušaju kafana “Park” je nestala.Opcinski “vizionari” su kafanu “Park” i park,pretvorili beton iz samo njima poznatih razloga.Posjeceno je sve što je nicalo iz zemlje i nasute su tone betona,ubijajuci ljepotu na prostoru od Dalmatinske ulice do novostvorene pijace.
Tako je nestala “sudska bašta”,imanje Ahmeta Terzica,”breskvik” Ahme Mušica i njegove familije,pod izgovorom “viših interesa”.Kakvi su to inženjeri koji su dali potpis na uništenje zelenila i biosfere u gradu i to zamjenili betonom?Od ljepote stvorena je rugoba i bezlicnost prostora.Vjerovatno se radi o gradevinarima koji su “brzinski” završili “škole” i tako postali “orude” u rukama onih kojima je grad “strano tijelo”.Ipak za doživljaj ljepote treba imati nešto više u sebi od “vecernjoškolske” diplome. Uglavnom,cilj je bio da se gosti iz “Parka” premjeste na nova mjesta i “položaje”.Bez saglasnosti gradana uspjeli su da unište jedan od zaštitnih znakova našeg grada.Šteta! Možda buduce generacije “dignu” taj surovi i sirovi beton i vrate ljepotu.Ako budu voljeli ljepotu?!
Kemal Mahic,profesor