Kategorija: Kemal Mahic
Datum kreiranja utorak, 23 Novembar 2010 10:24
Datum posljednje izmjene utorak, 23 Novembar 2010 10:24
Objavljeno utorak, 23 Novembar 2010 10:24
Klikova: 1097
Od kraja II svjetskog rata u ljubuske skole su dolazili svekoliki ucitelji,nastavnici I profesori.Za neke predmete jednostavno nije bilo “domaceg” kadra iz Ljubuskog.Ovo vazi narocito
Za matematiku,ali I za neke druge predmete,medju kojima treba izdvojiti muzicko vaspitanje
ili muzicku kulturu.
Sjecam se Joska Buble I njegove supruge uciteljice Tereze iz Dalmacije,pa Musa Ante,
brata legendarnog Jole I njegove prelijepe supruge-nastavnice Stefice,pa vremesnog Sarica
pa onda iz Mostara-Fadila Delalic,Maha Kokanovic,Aida Drace-Mesihovic.Svi su oni dolazili,
ostavili svoj “pecat” i odlazili iz Ljubuskog.
Medju ovim imenima,najduze se zadrzao u Ljubuskom,nastavnik muzickog odgoja-
Mirsad Catovic-Mirso kojeg smo iz miloste zvali “maestro”.Taj naziv smo uvijek pojacano izgovarali kada su bili praznici(29 oktobar,25 novembar,29 novembar,docek Nove godine,Prvi maj).Tada su bile organizirane svecane akademije uz neizostavno ucesce ucenika Osmogodisnje skole.
Ucenici su svirali muzicke instrumente(harmonika,gitara,”bisernica”,”brac”,”bugarija”,”berde”).
Oni su vjestim djecijim rukama proizvodili uskladjene tonove koji su davali “potku” mjesovitim
Zborovima da svojim glasovima prenesu poruke koje su uvjezbavane satima i danima.Ravnatelj i dirigent ovih razdraganih lica je bio nas “maestro”Dvorana kina “Radnik” je uvijek bila puna.
Roditelji,rodbina i prijatelji ucenika su sa paznjom pratili ono sto su njihovi ljubimci “izvodili”.Oni sa tananim nervima u svojoj djeci su vidjeli nastavak karijere,mjesajuci emocije i zelje buducih pjevaca,kompozitora,”virtouza” na zicama…
Tako je Mirso provodio dane i godine u Ljubuskom.Dani su bili ispunjeni svakodnevnim vjezbama sa mladima koji su odlazili i novih ucenika koji su pristizali.Tako se moze reci da su stotine ucenika zeljnih muzicke kulture i obrazovanja prodefilovali kao Mirsini “Vjezbenici”.Mnogi od njih i danas su aktivni u muzickom stvaralastvu.
Ono sto impresionira je cinjenica da je “maestro” priblizio mladima “zvuk,ton i boju” i da je njegov rad bio plemenit i castan.Mirso se drzao nacela da “znanost i umjetnost uzdizu vrijednost covjeka” i da muzika moze oplemeniti sve one koji traze i nude ljubav a da to bude izrazeno osjecajima kroz “najuzviseniju umjetnost”.Putem umjetnosti Mirso je afirmirao ljubav,toleranciju,zivot,jer poruke muzike vole svi ljudi bez razlike na rasu,vjeru,naciju,spol ili neke druge razlike koje postoje izmedju ljudi.
Znao je Mirso akcentirati fortissimo i kresendo i dozirati interese roditelja,muzike i ucenika.Tako je poznati “meraklija” Vahid Delalic,ocekivao da ce njegov sin Nermin(Cavela) u “veceri rane”,u tiho svom ocu odsvirati “Ah,meraka”,ali se “razocarao” kada je “Cavela” zasvirao “skolske pjesme” i muziku koja je daleko bila od “sevdaha”.
Mirso je stanovao u “neboderu” nasuprot opcine Ljubuski.Prirodni njegov izlazak bio je u kafanu “Park”.Tu smo ga najvise vidjali sa njegovim drustvom.Znao je Mirso zaigrati karata,bogami i popiti sa drustvom i intenzivno se druziti satima.Rado je prihvatan od strane ljubusaka i pazili smo da se “Mostarac” ne osjeca kao gost u nasem gradu.Znaju to ljubusaci,prihvatiti “dosljaka” i pruziti mu i vise negó nekom svom covjeku.Valjda je zbog toga Mirso i ostao 20-tak godina u Ljubuskom,ziveci sa svojom suprugom Suphom i kasnije djecom Goranom i Sasom.Njegova supruga Supha,vrsna uciteljica,procitala je “brdo knjiga” i novina i zato uziva moje simpatije i naklon.
Nazalost,Mirso je (pro)dao stan u Ljubuskom.Zato ga ne vidjamo,ali primjecujemo da nam nedostaje!
Slozili bi se sa onom tezom svakog ucitelja:”Od djetinstva bila mi je najveca sreca i radost raditi za dobro drugih”.Ovo vazi i za “Maestra”!
Aferim,MAESTRO!
Kemal Mahic.