Kategorija: Kemal Mahic
Datum kreiranja srijeda, 13 Oktobar 2010 07:49
Datum posljednje izmjene četvrtak, 14 Oktobar 2010 12:14
Objavljeno srijeda, 13 Oktobar 2010 07:49
Klikova: 1462
To su bile godine! Rodne i plodne! Godine izmedu 70-tih i 80-tih prošlog stoljeca.Kako je neko rekao “od stoljeca sedmog” nije bilo boljih.Proizvodnja je bila intenzivna,otkup neponovljiv,novca na svakom koraku,”sjaj u travi.
“Narod kaže:”u dobru je lako dobar biti”,te i tadašnji gradani su jasno savladali postojece obaveze (kredite,ugovorne obaveze,komunalije itd).Druženja su bila stil života.Nije bilo otudenja izmedu ljudi,izuzev usamljenih primjera.U ovakvim okolnostima,puni ljubavi a bogami i novaca,družili smo se skoro svakodnevno.Glavni saputnik tih druženja bila je muzika,alkohol,mladost,”ljepše polovice” i pjesma.U svemu ovome ucestvovao je i naš drug i prijatelj.Abdurahman Hadžalic zvani Adra(1939),sin Bege i Mehe iz Pobrišca.
Adra je odrastao u mahali sa Mehom i Hajrudinom(Rudom)Becirovic,Džemilom i Šerifom Jakic;Ibrom i Dulom Alendar i ostalim “pobrišcanima” koji su udarali temelje sportskom društvu”Partizan”,izvidacima i RK”Izvidac”.Adra je uspio završiti pedagošku akademiju(fizika i opce tehnicko obrazovanje) i ubrzo se zaposliti kao nastavnik u OŠ “29 oktobar” Ljubuški. Kada vidim na tv programima muzicke provincije klarinet,odmah se posjetim Adre.Iako je prošlo 30 godina od Adrine smrti,sjecanje na njegov lik uvijek mi evocira ovaj instrument,tako da “Mi samo mislimo da su oni umrli”.U našem društvu uz muziku koju je personificirao Adra bivali su Tonco, Vlado Spajic,Ibrišim Hrnjicevic a nešto kasnije Miro Hrnjicevic.
Oko dvije godine društvo nam je cinio Kokanovic Mahmud(Maha),profesor muzike i clan simfonijskog orkestra iz Mostara.Kakav je to bio muzicar! Okupljali smo se u Vitini(na vrelu),kod Bagica,u “Parku”i drugim destinacijama, pjevali smo pjesme ,uz muzicku pratnju gitare,harmonike ponekad klarineta.Idenficirali smo se sa pjesmama i porukama koje su one pružale .Maha je uvijek tražio “Sonju” svoju ljubav.Aktuelna je bila “Lelo cekam te,Lelo volim te”.Znali smo se bogami i opiti,ali je mladost sve “podnijela” i amortizirala.U centru pažnje je bio uvijek Adra:Tolerantan i prilagodljiv ispunjavao je naše muzicke želje.U školi je vodio muzicku sekciju i mlade generacije poducavao suradnju muzickih instrumenata(gitare,bisernica). Ubrzo je postao instruktor auto vožnje i pripremao na stotine kandidata za polaganje vozackog ispita.To je vec bilo previše (auto-škola,muzicka sekcija,posao nastavnika).
Sve ovo je nosilo stresove sa sobom i postalo podloga bolesti.Koja je bila galopirajuca.Uzaludni su bili napori Sabahudina Vugdalica(Saše) u Ljubljani.Adra je vracen iz bolnice otpisan.Umro je 1980 godine,relativno mlad.Ostala je njegova supruga Nura i “zlatna djeca” Dženita i Dženan.Njegovim odlaskom prestala je muzika. “Musica e finita”.Takoder i “zlatne godine”odumirale.Pripremala su se druga u drugacija vremena.A pripreme su bile temeljite i sveobuhvatne….
Kemal Mahic
