Tako dakle stoji stvar.Banalno je doduše i poznato,ali je ipak tako:na jednoj strani gospoda u grimizu i hermelinu,u zlatnim rokoko-burgovima i kao u opereti nose grbove,epolete,ordene,dame i princeze;i time suverenima u počast grme topovi od 33 cm kalibra.A na drugoj strani su milujuni robova,sankilota barbara,koji nose brojeve na robijaškim vrećama i koji gladuju i krvave pod teškim teretom naših sistema.
Jedni tegle kao faraonsko roblje i krvave im se nosnice šire,da udahnu kaplju zraka i odmora(8-satni rad),a drugi deklamiraju o progresu,čovječanstvu,čovječnosti,pobijanju analfabetizma i tiranski kolju,milijune s vremena na vrijeme(svi ratovi za posljednjih 100 godina i sljedećih 100 godina.)
Jedni se pate i krvare i opijaju rumom i sifilisom i rakijom,a drugi profitiraju.Jedni hoće elektrifikaciju globusa,progres,zemlju,bolnice,škole,a drugi stoje na principu da je čovjek marva i da treba da ostane marva.Jedni krepavaju po talionicama i na lađama i u rudnicima i na frontama i vječno rade,samo uz nešto snošljivije i higijenskije prilike,da bi bilo manje besposlice i anarhije i krize i konkurencije i konjukture,a drugi baš zato sjede kod zelenih stolova,telefoniraju i kradu po burzama,da bi bila što veća anarhija,što više kriza,jer je onda konjuktura bolja,konkurencija manja a profit veći,percent veći i dividende veće…